واژینیت یک التهاب داخل مهبل (vagina) بوده که علائم آن شامل خارش و سوزش مجرا است. یک مهبل طبیعی به طور دائم دارای ترشحاتی روشن و حتی کدر و دارای بوی خاص می باشد که خارش و سوزش ندارد. در مهبل طبیعی تعادلی از ارگانیسمهای متفاوت وجود دارد مثل باکتری ها و قارچها. هنگامیکه شخص دارای مهبل سالم می باشد این باکتریهای غیر بیماریزا و جریان ترشحات طبیعی مهبل را در مقابل عفونتها محافظت می کنند، اگر این محیط مناسب به هم بخورد یا باکتریهای بیماریزا وارد مهبل شوند ممکن است مهبل طبیعی به سمت عفونی شدن و التهاب پیش رود. هنگامیکه مهبل عفونی شود افزایش ترشحات غلیظ به همراه بوی نامطبوع و خارش و سوزش و تورم مشاهده می شود.
علل زیر می توانند محیط طبیعی دفاعی مهبل را تغییر دهند:
۱) آنتی بیوتیکها
۲) تغییر در سطوح طبیعی هورمونهای بدن که در حاملگی، شیردهی و یائسگی رخ می دهد.
۳) شستشوی مهبل، دئودورانتهای مهبل و صابونها
۴) مواد اسپرم کش
۵) نزدیکی جنسی
۶) بیماریهای منتقله از طریق جنسی
۷ ) تحریک
۸) مواد خارجی مثل نوارهای بهداشتی
● علائم:
هر خانمی نمای خاصی از ترشح طبیعی مهبل برای خودش دارد و تغییر در آن بایستی شخص را متوجه واژینیت کند. ولی نبایستی شخصا تشخیص واژینیت را بگذارید چون ممکن است علامتی از یک بیماری بسیار جدی و خطرناک مثل سوزاک باشد.
▪ تستها و تشخیص:
در هنگام معاینه پزشک شرح حال شما را بررسی می کند. سپس نیاز به معاینه مهبل و اندامهای تناسلی شما بوده و پس از آن از ترشحات مهبل شما نمونه جمع آوری کرده و جهت بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند. به خاطر داشته باشید ۲ روز قبل از معاینه دوش واژن یا اسپری مهبل و هر درمان مهبلی بایستی قطع شده و هیچگونه دستکاری طی دو روز نبایستی انجام پذیرد .
● انواع واژینیت
سه نوع واژینیت خانمها را درگیر می کند:
۱) قارچی:
افزایش رشد قارجها در مهبل به علت تغییرات هورمونی یا قند خون بالا یا کاهش مقاومت در مقابل بیماری اتفاق می افتد که علائم آن شامل:
الف) سوزش و خارش حتی هنگام ادرار کردن یا مقاربت
ب) ترشحات سفید متراکم
ج) بوی خفیف
بوده و درمان آن شامل کرمها یا شیافهای مهبلی ضدقارج می باشد.
۲) تریکوموناسی:
تریکومونا نوعی انگل تک یاخته ای که از طریق مقاربت جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود علائم آن شامل:
الف) خارش و سوزش و تورم شدید مهبل
ب) ترشحات کف آلود خاکستری یا زرد - سبز
ج) بوی نامطبوع ماهی
د) درد حین ادرار کردن یا مقاربت جنسی
بوده و برای درمان آن نیاز به تجویز آنتی بیوتیک خوراکی وجود دارد. اغلب بیماران با یک دوز دارو درمان می شوند. همسر شخص مبتلا هم بایستی درمان شود و تا درمان وی بایستی از مقاربت اجتناب شود چون باعث آلودگی مجدد می شود.
۳) باکتریایی:
که باعث واژینوز باکتریایی می شوند که ناشی از رشد شدید باکتریها در مهبل می باشد که می تواند با علت ناشناخته باشد یا از طریق مقاربت جنسی انتقال یابد. علائم آن شامل:
۱) خارش، سوزش و تورم مهبل
۲) ترشحات آبکی خاکستری
3) بوی نامطبوع ماهی
۴) درد حین ادرار کردن یا مقاربت
درمان آن شامل آنتی بیوتیک خوراکی یا روشهای دیگر می باشد. همسر بیمار هم بایستی همزمان درمان شود. تا پایان درمان از مقاربت اجتناب شود.
● پیشگیری:
بستگی به تغییر در عادات و پوشش و سبک زندگی دارد:
۱) از صابونهای ملایم استفاده کنید و هنگام حمام کردن از تحریک مهبل اجتناب نمائید.
۲) سطح خارجی مهبل را روزانه شستشو داده و خشک نمائید.
۳) هنگام شستشو پس از اجابت مزاج سطح خارجی مهبل را از سمت جلو به طرف عقب شستشو نمائید تا میکروبهای مدفوع به سمت مهبل رانده نشوند.
۴) از دوش مهبلی و اسپری مهبلی و مواد مانند آنها اجتناب نمائید.
۵) در طی دوره قاعدگی مرتبا نوارهای بهداشتی خود را عوض نمائید.
۶) هنگام استفاده از مواد یا سواپهای اسپرم کش دقت لازم را مبذول دارید تا عفونتی را به مهبل انتقال ندهید.
۷) از لباس زیر مرطوب استفاده نکنید.
۸) از لباسهای زیر غیرکتانی استفاده نکنید.
۹) رعایت مسائل اخلاقی و اجتناب از ارتباطهای نامشروع.
۱۰) اگر چاق هستید وزن خود را کاهش دهید.
۱۱) خواب و استراحت کافی داشته باشید.
۱۲) به اندازه کافی ورزش نموده و از استرسها پرهیز کنید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: