ادعای قبلی فون دانیکن را فرضیه ی نقش جوهر ، ادعای حاضر را هم به همین سیاق فرضیه ی فضانوردان شهوتران خواهیم خواند . بنا بر این فرضیه ، موجودات فضایی با سرعتی نزدیک به سرعت نور در فضا سفر کرده و به زمین آمدند . سرعت نور نزدیک به سیصد هزار کیلومتر در ثانیه است ، اما کهکشانی که خود در آن زندگی میکنیم خود بسی بزرگ است و نزدیک ترین ستاره به خورشید ما 4سال نوری با ما فاصله دارد یعنی حتی اگر با سرعت نور هم سفر کنیم حداقل چهار سال طول میکشد تا از آنجا به زمین برسیم . بدین ترتیب آقایان فضانورد ( از قرار معلوم ، به نظر دانیکن موجودات فضایی همگی مرد بودند ) ، که حداقل چهار سال در یک سفینه ی فضایی چپیده بودند واحتمالا مدتی از سفر رانیز در خواب بودند با رسیدن به زمین از سفینه ی خود خارج میشوند ، اما به جای اینکه به تحقیق در سیاره ای ناشناخته در منظومه ای بیگانه بپردازند تصمیم میگیرند که زنان محلی را باردار کنند. بدین ترتیب ، گونه ی بشر از هماغوشی موجودات فضایی با نیاکان ابتدایی انسان شکل گرفته است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: